Φίμωση είναι η συγγενής ή επίκτητη στένωση του στομίου της ακροποσθίας (του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο, κεφαλή του πέους ), με συνέπεια αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου με έλξη της ακροποσθίας προς τη βάση του πέους.
Στην κανονική κατάσταση, αυτό πρέπει να είναι εφικτό στη διάρκεια του δεύτερου ή τρίτου έτους της ζωής. Στα παιδιά υπάρχει ο κίνδυνος εμφάνισης βαλανοποσθίτιδων, συνεπεία της αδυναμίας απομάκρυνσης του σμήγματος ή και ουρολοιμώξεων. Η πλέον ενδεδειγμένη εγχειρητική αποκατάσταση είναι η πλαστική της ακροποσθίας, που επιτρέπει την άνετη αποκάλυψη της βαλάνου, αλλά παράλληλα διατηρεί την ακροποσθία, που προστατεύει την βάλανο. Η περιτομή διενεργείται πλέον κυρίως για θρησκευτικούς λόγους.
Η φίμωση των ενηλίκων είναι μία σοβαρή κατάσταση διότι από την μία πλευρά είναι αδύνατη η αποκάλυψη της βαλάνου και από την άλλη πέραν των πολλών κινδύνων αναπτύξεως καρκινωμάτων στο πέος μπορεί να συμβεί και η παραφίμωση κατά την οποία το στενεμένο δέρμα και στην φάση στύσης κατέρχεται προς την στεφανιαία αύλακα της βαλάνου και λόγω του οιδήματος είναι αδύνατη σχεδόν η ανάταξη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την νέκρωση του πέους, αν η κατάσταση αφεθεί χωρίς θεραπεία.
Η εγχείρηση που γίνεται για την αντιμετώπιση της φίμωσης λέγεται περιτομή. Είναι η πιο συχνή εγχείρηση στον κόσμο και έχει μακραίωνη ιστορία. Η περιτομή είναι η αφαίρεση τμήματος της ακροποσθίας.