Η πρόπτωση του πυελικού εδάφους είναι η προβολή ενός ή περισσότερων οργάνων της ελάσσονος πυέλου διαμέσου του κόλπου που μπορεί να φτάσει να εξέχει και έξω από τα χείλη του αιδοίου. Τα όργανα που προπίπτουν μπορεί να είναι η μήτρα, το κολπικό κολόβωμα ( σε περίπτωση προηγηθείσας υστερεκτομής), η ουροδόχος κύστη, οι έλικες του εντέρου ή ακόμη και το ορθό.
Η πρόπτωση αυτή εμφανίζεται κατά το φτάρνισμα, τον βήμα και την άρση βάρους και οφείλεται ση χαλάρωση των συνδέσμων, των περιτονίων και του μυϊκού τοιχώματος του περινέου που στο σύνολό τους απαρτίζουν ένα σύνθετο δίκτυο δυναμικής και στατρικής στήριξης των οργάνων της πυέλου.
Η πρόπτωση του πυελικού εδάφους αποτελεί ένα από τα συχνότερα ουρογυναικολογικά προβλήματα που απασχολούν τις ενήλικες γυναίκες. Η επίπτωσή της αυξάνεται με την ηγλικία και μάλιστα, μία στις τρείς γυναίκες άνω των 50 ετών θα αναζητήσουν ιατρική συμβουλή, λόγω συμπτωμάτων. Πολλές γυναίκες, δυστυχώς, κατακλύζονται από αίσθημα ντροπής, μειωμένης σξουαλικότητας και ατ΄επέκταση αυτοεκτίμσηης, με αποτέλεσμα ή νόσος να παραμένει συχνά σε λανθάνουσα κατάσταση με σοβαρό αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής τους.
Οι αιτίες της πρόπτωσης του πυελικού εδάφους
Η εγκυμοσύνη και ο τοκετός θεωρούνται από τους πιο σημαντικούς παράγοντες. Μία στις τρεις γυναίκες που έχουν γεννήσει, θα υποφέρουν εντέλει από τη νόσο, η οποία μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και μερικά χρόνια μετά την εγκυμοσύνη. Επισης, η αυξημένη ηλικία και η εμμηνόπαυση είναι από τους παράγοντες που προκαλούν χαλάρωση του πυελικού εδάφους. Τέλος, η χρόνια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης εκτονώνεται τις περισσότερες φορές στο πυελικό έδαφος, με αποτέλεσμα αυτό τελικά να υποχωρεί.
Καταστάσεις που αυξάνουν τηνενδοκοιλιακή πίεση είναι: Η παχυσαρκία, ο χρόνιος βήχας, η δυσκοιλιότητα και η άρση βαρών.
Η διάγνωση του συγκεκριμένου τύπου πρόπτωσης απαιτεί προσεκτική εξέταση της πυέλου. Είναι πολύ δύσκολο για τις ασθενείς να διαφοροποιηθούν από τον ιατρό ανάλογα με την πάθησή τους, εξαιτίας των ομοιοτήτων στα συμπτώματα και στην εμφάνιση των διαφόρων τύπων πρόπτωσης.
Θεραπεία της πρόπτωσης του πυελικού εδάφους
Οι θεραπείες της πρόπτωσης του πυελικού εδάφους είναι θεραπείες ουρολογικές και όχι γυναικολογικές. Διακρίνονται κυρίως σε συντηρητικές και σε χειρουργικές.
Στις συντηρητικές θεραπείες συγκαταλέγονται η ελάττωση του σωματικού βάρους, η αποφυγή άρσης βαρών και η αποφυγή οποιασδήπτοε αιτίας αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως για παράδειγμα η χρόνια δυσκολιότητα. Συντηρητική θεραπεία είναι και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης του πυελικού εδάφους (ασκήσεις Kegel).
Η χειρουργική θεραπεία συτήνεται στις περιπτώσεις που τα συντηρητικά μέτρα έχουν αποτύχει, σε νέες γυναίκες καθώς και σε μετρίου και μεγάλου βαθμού προπτώσεις.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές που εφαρμόζονται. Διακρίνονται κυρίως στις εξής:
- Διακολπικές επεμβάσεις (μέσα στον κόλπο)
- Διακολιακές επεμβάσεις με τη χρήση πλέγματος συγκράτησης (ιεροκολοποπηξία)
- Ρομποτική ιεροκολποπηξία που αποτελεί και τη μόνιμη θεραπεία της πρόπτωσης του πυελικού εδάφους με εξαιρετικά αποτελέσματα